Ο Υποκλυσμός δεν είναι μια νέα νοσηλευτική διαδικασία. Η ιστορία του πραγματικά ξεκινάει χιλιάδες χρόνια πριν και χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Την λέξη κλύσμα την χρησιμοποιούν αρχαίοι Έλληνες γνωστοί σε όλο τον κόσμο για τα συγγράμματά τους όπως ο Πλούταρχος, o Ηρόδοτος, φυσικά ο Ιπποκράτης κ.α. 

Κλύδων είναι η ομηρική λέξη για το κύμα, τη θαλασσοταραχή, την τρικυμία. Η λέξη κλύδων μας δίνει το κλύσμα, το κλύζω. 

Τον κλυδωνισμό χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να μιλήσουμε για το πλοίο που ταλαντεύεται στα κύματα, το αεροπλάνο που ταρακουνιέται στα ρεύματα του αέρα. Και μεταφορικά για την αναταραχή, την αναστάτωση.

Η λέξη κλύσμα σημαίνει:

• Ακτή, το σημείο που σπάει το κύμα
• Υγρό διάλυμα που χρησιμοποιείται για ξέπλυμα, καθαρισμό
• Κατάβρεγμα

Συγγενική λέξη είναι το κλύζω που σημαίνει:

• Για την θάλασσα βρέχω ή περιβρέχω με κύματα
• Πλημμυρίζω, γι’ αυτό και ο κατακλυσμός
• Ξεπλένω με νερό ή άλλο υγρό, καθαρίζω
   “θάλασσα κλύζει πάντα τἀνθρώπων κακά” – Εὐριπίδης, Ἰφιγένεια ἐν Ταύροις.

Και κάπως έτσι, από το κλύσμα, γεννήθηκε ο υποκλυσμός.

Υποκλυσμός είναι η εισαγωγή υγρού διαλύματος στο έντερο από το ορθό (ή το στόμιο της κολοστομίας) δια μέσου ενός εύκαμπτου μαλακού καθετήρα. Η κυριότερη ένδειξη για τον υποκλυσμό ή κλύσμα είναι η δυσκοιλιότητα.

Οπότε, όπως στην αρχαιότητα, με τον υποκλυσμό ξεπλένεται, καθαρίζεται το έντερο